THE SCABS
Belgian's band with the highest degree of "rock & roll".
Started as a bunch of angry young men in 1981 and made a smashing knock on the door debut with a few singles ("So called friends / Frozen faces" and "There's nothing wrong / Beat me up"), a track on the album "No big business" ("Is this life?") and the mini-album "Here's to you Gang". The group was at the time most often compared with The Clash. The reward : a place at Torhout-Werchter, the biggest summer festival of Belgium.
SHOW MORE...After a less well-received second album (produced by the producer of the Bollock Brothers Ian O'Higgins) "For all the wolf calls", the group starts searching for a new direction. This is found on the album "Skintight" and in the person of Willy Willy - the Sir Keith of Richards of Belgian Rock music.
Ironically the Scabs find their way to a much broader audience with the muted singles "Stay", "Halfway home" and the beautiful "Crystal Eyes". The albums however contain loud rocking music. "Ballads are the only way to get some airplay", said Willy "A song like that can be used in more programs than a loud song. Call it compliance, without giving in."
The next two records get a gold status even before their release and the hits keep coming : "Don't you know", "Robbin' the liquor store", "Nothing on my radio", "She's jivin'", "Hard times", "Hard to forget" ... and a whole bunch of brilliant other songs. This is the second golden period of the Scabs. In 1992, they finally get another place at Torhout-Werchter after the album "Jumping the tracks". After 1993, it somehow seems to get more difficult to get their act together on album. Their live-reputation however remains untainted, and is recorded for their offspring on the double live album "Live dog". The culmination of their shows is the Neil Young classic "Rockin' in the free world". br>
Although the Scabs have perhaps the most international sound and song-writing talent of the Belgian bands, never in their career a international breakthrough comes into reach.
The band keeps searching for the right combination. The 1993 album, produced by Mike Vernon, gets received also received very well. In Humo "We wouldn't know if we finally heard the réal Scabs, We don't have a clue what road they will go on next, we wouldn't know if "Dog days are over" is the definitive Scabs album : it is the best, most complete album they have ever made. We're a little confused. Wanna bet we will get on the wrong train again tonight ?"
Willy Willy steps out of the band in 1994 (saying the Scabs weren't experimenting enough anymore) and is replaced by the former guitarist of Clouseau, Tjenne Berghmans. This move prolongs their career for a good year, but doesn't manage to revitalize the band. At the end of 1996, Guy Swinnen decides to call it a day and Belgiums finest rock band is no more.
Frank Saenen, who went to play with Whim Punk after the Scabs, tried it for some time with "Temple Bellona" (split in June 1999). In 1998, he became part of Belgian's original punk band The Kids.
Guy Swinnen has launched a solo career (I'm alive !!) and has already gained his own place in the Archives.
Willy Willy revealed early 1999 that he had formed a band called "Willy Willy and the Voodoo Band", released two albums with this band.
Bio werd samengesteld door Dirk Houbrechts ...SHOW LESS
DIRTY YEARS OF ROCK 'N ROLL
Uitgeverij: Ludion 2010
Auteur: Jo Smeets
niet meer verkrijgbaar
Op 17 december vierden The Scabs hun dertigjarig bestaan met een concert in de Antwerpse Lotto Arena. Ook verscheen er een best of met, voor het eerst sinds de reünie, een nieuwe single, en het boek Dirty Years Of Rock 'n' Roll. Een lijvig boek waarin het onwaarschijnlijke verhaal van de Vlaamse Rolling Stones in kaart wordt gebracht.
SHOW MORE...
The Scabs hebben iets unieks teweeggebracht in de Belgische muziekgeschiedenis
Auteur Jo Smeets
In de jaren voor dEUS de Belgische muziek een nieuw gezicht gaf, behoorden The Scabs tot het beste van wat ons land qua rock-'n-roll te bieden had.
The Scabs, ontstaan uit de punkbeweging met The Clash als grote voorbeeld, onderging met de jaren flink wat personeelswissels en vond haar definitieve bezetting pas toen naast de twee vaste leden, zanger Guy Swinnen en drummer Frankie Saenen, ook gitarist Willy Willy en basman Fons Symons de ploeg versterkten. Met die line-up maakten de vier niet alleen hun beste platen Skintight, Jumping The Tracks en uiteraard Royalty In Exile maar nam ook de populariteit van de band exponentieel toe.
The Scabs stonden, lang voor dat evident was, twee keer op Rock Werchter, speelden een historisch concert op Marktrock dat later ook op een dubbele liveplaat verscheen, en ging uiteindelijk ten onder aan botsende ego's, drank en drugverslavingen.
Nadat eerder Willy Willy al uit de band werd gegooid viel in '96, na het ondermaatse Sunset Over Wasteland, het doek over de band. Maar sinds de onverhoopt succesvolle comeback in 2007, goed voor drie uitverkochte AB's, treden The Scabs weer onder veel belangstelling op. De timing voor Dirty Years Of Rock 'n' Roll is bijgevolg perfect, en meteen houdt het boek een primeur in: nooit eerder werd een Vlaamse rockgroep met zo'n omvangrijk naslagwerk gevierd.
Naast de simpele geschiedschrijving, verteld door zowat alle betrokkenen en bevoorrechte getuigen, is het vooral een fraai fotoboek dat erin slaagt de tijdsgeest van de late jaren zeventig tot nu te vatten in prachtige, vaak ontwapenende beelden. Marc Didden noemt The Scabs "misschien wel de enige rockgroep van de Benelux" en volgens Herman Brusselmans is het "een wereldgroep". Dat de band in Vlaanderen een verschil heeft gemaakt, valt alleszins niet te ontkennen, stelt ook auteur Jo Smeets. "Eens om de zoveel tijd gebeurt het dat vier authentieke persoonlijkheden iets unieks teweegbrengen in de muziekgeschiedenis. Ook in België."
Op de koop toe wordt het verhaal van de groep zonder taboes verteld. Manager Lou Berghmans vat het beknopt samen. "Als er één Belgische groep is die voldoet aan alle 'seks, drugs & rock 'n roll'-clichés, zijn het The Scabs wel. De keren dat ik op het toilet iemand aantrof die zijn neus aan het poederen was, zijn talrijk. Wat vrouwen betreft waren ze dan weer eerder aan de brave kant." De verhalen over overmatig cokegebruik blijven de groep tot vandaag achtervolgen.
(tekst: Bart Steenhaut) ...SHOW LESS
©2016 the scabs - ways of a wild heart - photograph ©2014-2016 carmen de vos - THE SCABS on 
- Bookings & info www.tttartists.be